Sociale netwerken zijn (nog) niet mijn Ding. Ik ben al enige tijd passief lid van de Ning-community Bibliotheek 2.0. Blijkbaar ben ik meer een 'lurker' dan een actieve 'debater'.Een poosje geleden kreeg ik van Kees Hamann een uitnodiging voor LinkedIn, ik heb me met een zeer beknopt profiel ingeschreven.
Bij MySpace mijn kennis van de huidige popartiesten opgefrist. Mezelf verder aangemeld bij het rustig vormgegeven Facebook, maar na wat rondneuzen tot de conclusie gekomen dat de kans op nieuwe vrienden veel groter is bij het populaire Hyves. Bibliotheek Vlissingen zit zelfs bij Hyves, maar heeft zo te zien moeite zich te profileren.
Privé gezien zijn deze sociale netwerken voorlopig niets voor mij, maar ik kan me voorstellen dat je in contact wil komen met gelijkgestemden, lotgenoten of uit het oog geraakte schoolvrienden.
Wat kun je er als organisatie mee? Als bibliotheken mensen meer willen betrekken bij hun collecties en diensten dan zullen ze, naast het onderhouden van een eigen website, meer moeten participeren op sociale netwerksites. Kortom: je diensten verplaatsen naar de plaatsen waar de mensen zijn.
2 opmerkingen:
Ik ben wel nieuwsgierig hoe jij deze participatie ziet... Is een 'etalage' voldoende, denk je? Of moeten we actiever zijn?
Hoi Karolien,
De bibliotheek moet op sociale netwerken allereerst vindbaar en zichtbaar worden. Maar daar zijn waar de mensen komen is een eerste stap, de volgende stap is kijken welke vragen deze mensen bezig houden en wat je als bibliotheek voor hen kunt betekenen. Je zult je daarin wel moeten samenwerken of je beperken tot regionale netwerkcontacten, want als bibliotheek kun je zulke gigantische netwerken moeilijk alleen monitoren.
Een reactie posten